تست
پیام های کوتاه
- ۱۴ دی ۹۶ , ۱۰:۲۶تست ارسال توییت با پیامک
- ۲۲ تیر ۹۶ , ۲۰:۱۰تست ارسال توییت با پیامک
- ۲۲ تیر ۹۶ , ۲۰:۰۵تست ارسال توییت با پیامک
- ۲۲ تیر ۹۶ , ۲۰:۰۲.
بایگانی
- دی ۱۳۹۶ (۱)
- تیر ۱۳۹۶ (۳)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱)
- خرداد ۱۳۹۴ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۴)
- فروردين ۱۳۹۴ (۷)
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- خرداد ۱۳۹۲ (۲)
- آبان ۱۳۹۱ (۱)
- خرداد ۱۳۹۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱)
- فروردين ۱۳۹۱ (۱)
- اسفند ۱۳۹۰ (۹)
- بهمن ۱۳۹۰ (۷)
- دی ۱۳۹۰ (۵)
- آبان ۱۳۹۰ (۱)
- مهر ۱۳۹۰ (۴)
- شهریور ۱۳۹۰ (۲)
- مرداد ۱۳۹۰ (۲)
- تیر ۱۳۹۰ (۳)
- خرداد ۱۳۹۰ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۰ (۲)
- فروردين ۱۳۹۰ (۸)
- اسفند ۱۳۸۹ (۴)
- خرداد ۱۳۸۸ (۱)
پیتر بوکائرت- برگردان: نعیمه دوستدار
قبل از اینکه این عکس را ری‌توئیت کنم، خیلی فکر کردم. یک عروسک کوچک بود انگار، که با صورت روی شن‌های ساحل معروفی در ترکیه افتاده بود. یکی از ۱۱ سوری آواره‌ای که همه‌شان برای رسیدن به اروپا، سوار قایق قاچاقچیان شدند و مردند.
چیزی که بیشتر اذیتم میکند، کفش‌های اوست. کفش های کوچکی که می‌دانم پدر و مادرش وقتی لباس می‌پوشیدند تا سفر خطرناکشان را آغاز کنند، با عشق به پایش کردند. یکی از لحظه‌های دوست داشتنی من در زندگی وقت‌هایی است که صبح‌ها بچه‌ها را لباس می‌پوشانم و کمک شان می‌کنم که کفش‌هایشان را به پا کنند. همیشه یک چیزی را عوضی می‌پوشند و همه‌مان کلی کیف می‌کنیم. نمی‌توانم فکر نکنم که این بچه یکی از پسرهای من است که رو به صورت در ساحل افتاده.
من الان در مجارستان هستم، سفر سوریان آواره را ثبت می کنم؛ سفری که همین حالا هم حتما جان جوان و تازه‌ای را گرفته. اینکه پدر و مادر این بچه را سرزنش کنیم که چرا بچه‌شان را به چنین سفر خطرناکی برده‌اند کاری ندارد. برای این کار باید از یاد ببری که بمباران و داعش با زندگی آنها چه میکند. تمام دیروز من در مرز صربستان و مجارستان سوری‌هایی را دیدم که همراه بچه‌هایشان پیاده از مرز عبور می‌کردند. آنها می‌خواستند از شرایط وحشتناک سوریه که چند سال است ادامه دارد، فرار کنند و به امنیت اروپا برسند. این پدر و مادرها قهرمانند و من تصمیم قاطع‌شان را برای تامین یک زندگی بهتر برای بچه‌هایشان تحسین می‌کنم.
آنها در تمام مسیرشان با مانع و خصومت مواجه‌اند. برخی از قاچاقچیان حتی بابت پولی که می گیرند رسید میدهند و هیچ اهمیتی به جان‌هایی که در این سفر از بین می‌رود نمی‌دهند. آنها با این جان‌ها سود می‌کنند. بی رحمی آنها قابل پیش‌بینی است، اما بی‌تفاوتی رهبران اروپایی…
همه سوری‌هایی که من با آنها حرف زدم، در سفر خود با خطر مرگ رو به رو شده بودند. اغلب آنها با همین قایق‌ها آمده بودند. حالا در مجارستان راه خود را بسته می‌بینند. خیلی از آنها در خیابان‌ها می‌خوابند و دولت مجارستان هیچ کمکی به آنها نمی‌کند.
حالا لپ تاپ من پر است از تراژدی. علی پنتاد، یک کرد سوری بعد از اینکه داعش به شهزش قمیشلی حمله کرد، همراه سه بچه‌اش فرار کرد. او بلیت قطار به مونیخ دارد اما پلیس نمی‌گذارد که او حتی وارد ایستگاه قطار یشود. او سه شب گذشته را همراه بچه‌هایش در خیابان خوابیده. می‌گوید شاید بهتر بود که در سوریه می‌ماند: « آنچا یک بار می‌میری و تمام می‌شود. اینجا انگار هر روز هزار بار می‌میرم و زنده می‌شوم.»
خیلی‌ها می‌گویند انتشار این تصویر در اینترنت یا روزنامه‌ها ناراحت کننده است اما به نظر من آنچه که ناراحت‌کننده است، این است که این بچه‌ها هر روز به همین شکل می‌میرند در حالی که برای جلوگیری از مرگ آنها می‌شود کارهای زیادی کرد.
تصمیم آسانی نبود، اما من این عکس غم‌انگیز را منتشر کردم چون این بچه‌ها به اندازه بچه‌های خودم برایم مهم‌اند. شاید اگر رهبران اروپایی هم این کار را می‌کردند، باعث می‌شد که تلاش کنند تا این تصویر وحشتناک را برای همیشه از بین ببرند.
رضا سیفی خبرنگار روزنامه همشهری که در جریان نشست خبری رییس جمهور در حال سوال از رییس جمهور، با اتفاقات عجیب و غریبی روبرو شده بود، پس از بیان این اتفافات در صفحه شخصی اش، مجبور به حذف پست و تهدید به اخراج از تحریریه همشهری شد!
وی اتفاقات را اینگونه روایت میکند:
درجریان سوال دیروزم از رئیس جمهور در نشست خبری، اتفاق عجیبی رخ داد که حیرتم از دولت تدبیر را بیشتر کرد!
سوالم درباره قوانین معطل مانده ای بود که نیاز به پول و ربطی به تحریم ندارد و دولت آنها را اجرا نمی کند.
مشغول خواندن سوال و ذکر نمونه هایی از قوانین اجرا نشده از سوی دولت بودم که یکی از مسوولان برگزار کننده نشست خبری که کنارم روی صندلی های ردیف جلو نشسته بود با لگد به پایم زد تا سخنانم را قطع کنم!!!
خانم قیومی رئیس مرکز ارتباطات، اطلاعات و تبلیغات دفتر رئیس جمهور هم آرام طوری که صدایش را دیگران نشنوند اصرار می کرد که دیگر بس است و سوال ات را تمام کن!!! پس از انتشار این پست در سایت جهان نیوز، جناب پرویز اسماعیلی از نهاد ریاست جمهوری، مدیران همشهری و متعاقبا خبرنگار مذکور را تحت فشار قرار میدهند که اگر پست و خبر جهان نیوز حذف نگردد، سیفی اخراج خواهد شد....
*******
"روحانی: اگر دولت اجازه ندهد که نقد شود، معنای آن این است که دولت مستبدی است."
دیگه پدرا نمیتونن 8 آپارتمان به مبلغ 10 میلیارد تومن وثیقه بذارن واسه پسرایی که 10 میلیون دلار ردمال دارن. وضعیت سختیه واقعاً.
سید محمدرضا اصنافی: (+)
بازاری ها یک قواعد و اصطلاحات خوبی دارن؛ مثلاً وقتی پای یک معامله می‌رن می‌گن نباید نشون بدهی چپت خالیه! یعنی مثلاً وقتی دو روز دیگه چک داری و برای پاس کردن چک داری جنست رو می فروشی خریدار به هیچ وجه نباید بفهمه لنگ فروش جنس هستی. یا اگه یه بدهی سنگین بالا آوردی و مجبوری خونه یا ملک بفروشی باید ژست این بگیری که آره می خوام خونه رو بزرگتر کنم وگرنه معلوم نیست توی معامله چه بلایی سرت بیارن و جنس رو به چند دهم قیمت ازت بز خر کنن!
یا حتی اگه داری یه معامله پر سود دیگه رو جوش می دی و برای اون داری جنس یا ملک می فروشی نباید طرف بو بره که داری برای یه سود بزرگ پول جور می کنی.
حتی این رو خانم های خونه دار بازار رو هم می فهمن که وقتی می ری خرید نباید فروشنده بفهمه جنس چشمت رو گرفته.
ببین وقتی شیخ به اصطلاح دیپلمات ژنرال یه روز قبل از شروع مذاکرات از خزانه خالی و الان هم از ربط آب خوردن به مذاکرات حرف می زنه چه سوپر سوتی داده!
حالا وقتی تو همون موقعیت نه خزانه واقعا خالی بوده نه آب خوردن ربطی به مذاکرات (بخونید معاملات) داره کاملا تصور هست که چرا و توسط چه کسانی مذاکرات به شکست نزدیک شده.
خلاصه اینکه یا یه چند روزی آقایون برن بازار، مثلا بازار آهن فروشها یا بازار ملک تور تجربی معامله گری یا یه حاجی بازاری، یه فروشنده تو راسته بازار تهران رو ببرن مذاکرات بلکه فرجی شد! البته اگر هدف رفع تحریم ها باشه وگرنه بحث انتخابات مجلس و مجلس خبرگان با این چیزا درمون نمیشه!
