- سبک زندگی را کتاب و مُد تغییر نمی‌دهد
اگر کسی با صراحت بگوید آپارتمان باعث تشدید بی‌حجابی می‌شود احتمالا مورد طعن و تمسخر قرار می‌گیرد اما در برابر این سوال که سبک زندگی در کجا و چگونه تغییر می‌کند «معماری خانه» از نخستین پاسخ‌ها است. قبل از اینکه تزریق نظریات سکولار در دانشگاه باورها و حیات دینی مردم را تخریب کند، یا نوع مصرفِ فرهنگی منش و رفتار جامعه را غربی کند، شیوه زندگی‌ای که معماری خانه و اطرافش ایجاب می‌کند بر زندگی دینی موثر است.
فی‌المثل: زندگی در آپارتمان به معنای حذف فضای راحتی زنان است، زنی که در آپارتمان زندگی می‌کند هیچ جای امنی برای راحتی با لباس اندک در فضای باز ندارد. فضای محدود و دور شدن از طبیعت خود به خود زن را به مکان‌های عمومی و گردش بیشتر در پارک‌ها و مراکز خرید می‌کشاند. آپارتمان فرصت دورهمی‌ها و خودنمایی‌های زنانه را نیز کاهش می‌دهد و ارضاء این نیاز را هم به فضای عمومی می‌آورد. در میهمانی‌های خانوادگی آپارتمان معمولا امکانی برای تفکیک ندارد و آشپزخانه اوپن رسما حریم زنان را در معرض تماشا قرار می‌دهد. در فضایی که فرزندان فاصله اندکی با پدر و مادر دارند احتمال مواجهه با روابط خصوصی والدین به حداکثر افزایش پیدا می‌کند، بنابراین آپارتمان‌های کوچک زمینه‌ساز بلوغ زودرس می‌شوند. تراکم جمعیت در زندگی آپارتمانی باعث فرار مردم از یکدیگر و بی‌توجهی نسبت به ارزش‌های مشترک، خزیدن به فردیت‌های هنجارشکن، و از بین رفتن ارتباط و نظارت همسایگی می‌شود. فرهنگ دینی به راحتی در آپارتمان‌ها قربانی می‌شود.
در کشوری مثل ایران که مساحت کافی دارد افزودن به تراکم شهر‌ها و ترویج آپارتمان نشینی و برج نشینی مخالف زندگی دینی است، احتمال زلزله هم در اکثر نقاط بالا است و بلند‌مرتبه‌سازی جان مردم و آینده اقتصاد کشور را بیشتر تهدید می‌کند. فشار اقتصادی و جمعیت وضع حاضر را توجیه می‌کنند اما همین عوامل را باید در شمار عوامل تخریب فرهنگ قرار داد. اگر در مسائل اساسی مثل معماری دگرگون شویم، سبک زندگی را چاپ کتاب و نمایشگاه مُد اسلامی تغییر نخواهد داد.
